Gendug Cah Ayu

Ibarate embun kang netes ing matine lemah,
mongso ketigo kang larang banyu,
Angin gede nambahi nglaras ing roso kang mobrak mabrikke pikir,

Gendug cah ayu,,,
Awakmu ibarate banyu kang mili ono ing mongso ketigo,
Mili alon-alon kanthi kelakon nguripne sawijining kembang.
Kembang kang mekror arum ing kahanan dewe,
Saben wayah tak tilik'i kanggo ngayem ne ati,
Nyawang lan nyedak'i cukup nambani suwung'e ati,

Umpane kowe isoh tak nduweni,
Kowe bakalan dadi kembang kang mekror arum ing sak njerone dodo
Netep ning uripku nganti sak tekaning pati,

Gendug cah ayu,,,
Ngone sopo kowe sak iki?
Naliko ora ono sing nduweni,
Ayo melu aku cah ayu,
Ngubengi jagat kanggo mbuktikne tresno ku,
Tresno kang ngubet awak lan pikirku,
Sak wayah-wayah trenyuh kelingan sliramu,

Wayah esuk awakmu mekror,
Wayah awan awakmu ning awang-awang
Wayah surup awakmu arum,
Wayah bengi awakmu nambahi kangen ing ati,

Gendug cah ayu,
Sing nguripne atiku,
Sewu dino aku nunggu,
Mugo-mugo sliramu dadi jodo ku,

 Nulis iki karo nguyu-nguyu dewe, inspirasi dadakanku, rekak'e gawe puisi jowo tapi hasil'e amburradul. Hahaha,,, lumayan, ajaran seneng bahasa jawa. Spirit Java.